Ç ile başlayan 4 harfli kelimeler

Ç ile başlayan bazı 4 harfli kelimelerin TDK anlamları

ÇABA

Herhangi bir işi yapmak için ortaya konan güç, zorlu, sürekli çalışma; gayret, ceht.

ÇAÇA

1- Ticaret gemilerinde eski ve usta gemici.

2- Abla

ÇAĞA

Küçük çocuk

ÇAKI

1- Açılıp kapanan bir veya birkaç ağızlı küçük cep bıçağı

2- Süline

ÇALI

Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki.

ÇAPA

1- Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç veya demir saplı kazı aracı.

2- Çapalamak işi.

3- Çıpa.

ÇARE

1- Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol; umar.

2- Tedavi yolu; deva.

ÇARK

1- Bir eksenin döndürdüğü tekerlek biçimindeki makine parçası.

2- Herhangi bir askerî birliğin, biçimini ve düzenini bozmadan kanatlarından biri çevresinde dönerek yön değiştirmesi.

ÇATI

1- Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü; sakaf.

2- Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü.

3- Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer.

4- İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu.

5- Barınılan, sığınılan yer.

6- Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik.

7- Fiilin, sözlük anlamı değişmeden belirli eklerle genişletilerek cümledeki özne ve nesne ile olan bağlantısında uğradığı yeni durumu; bina: sevilmek (sev-il-) yazdırmak (yaz-dır-), süslenmek (süs-le-n-), bakışmak (bak-ış-) vb.

8- Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay örgüsü; kurgu.

9- Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı.

ÇEÇE

İki kanatlılardan, insana uyku hastalığı aşılayan, sinekten büyük bir cins Güney Afrika böceği (Glossina).

ÇEKİ

1- tartı.

2- Odun, kireç vb. ağır ve kaba şeyleri tartmakta kullanılan, 225,978 kilogram olan ağırlık ölçü birimi.

3- Üzüntü, sıkıntı.

4- Kadınların başlarına bağladıkları örtü:

ÇENE

1- Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad.

2- Mengene, kerpeten vb. araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri.

3- Baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer; çarık.

4- Çok konuşma huyu, gevezelik: